Leven is ontwikkelen

Chahat: Hoe is het met je ruggengraat. Is hij recht of een beetje in elkaar.
V: Zo is hij recht.

Chahat: Voel eens het verschil. Ga eens zitten hoe je zat.
V: Dit is trotser.


Chahat: En wat is die andere houding? Wat is het verschil?

V: Kleiner.

Chahat: En wat is fijner?
V: Trots.

Chahat: Aanwezig.
V: Bij het onderzoek wat ik nu doe komt steeds naar boven dat ik het heel belangrijk vind wat anderen van me vinden. Ik schaam me dat ik daar mee bezig ben. Ik dacht: ben nu ouder dan 40 en het is nog steeds zo.

Chahat: We horen dat je op je 21ste volwassen bent. Maar dat lijkt toch echt een sprookje te zijn. We zitten hier op ons 30ste, 40ste, en 50ste en we vinden nog steeds belangrijk wat anderen van ons vinden. Dat kleine mensje is nog steeds bezig. En er begint zich toch ook iets anders te ontwikkelen, iets van eigenwaarde. ‘Wat maakt dat ik steeds buiten me moet gaan kijken voor bevestiging? Er is hier binnen in mij toch ook iets aanwezig.’ Soms is er dan de reactie van: bekijk het maar jullie allemaal, ik doe het nu zelf, jullie interesseren me niet meer. Dan gooi je die onzekerheid allemaal weg en dan ben je zogenaamd onafhankelijk, zelfstandig. En dan zit je daar op je stoel met je rechte rug. Trots te wezen.

Zo van: kijk mij eens, ik kan het nu echt alleen, ik heb jullie niet meer nodig. Maar dat blijkt het dan ook niet te zijn.

V: Nee, daar ben ik op een harde manier achter gekomen.
Chahat: Vertel eens.

V: Ik heb in het zakelijke wereldje 2x gemerkt dat ik wel zou laten zien dat ik het alleen kon. En dat het daardoor ook echt niet lukte. Zonder verbinding lukt het ook niet.
Chahat: Leergeld voor een van jouw diepere waarden. Wat zou je nu van mij willen horen?

V: Het liefst een pilletje dat het klaar was.
Chahat: Een toverstokje. Dat heb ik niet. Maar wat er wel gebeurt is dat ik in mijn hart geraakt word door je openheid en je eerlijkheid in deze. Ik wordt geraakt als je zegt: ik ben al een paar keer flink op mijn bek gegaan door dat deel dat zegt; ‘ik kan het wel zonder jullie’.

Die bewustwording is de weg. Nu een groep mensen zoeken die jou supporten en die uit dezelfde waarde willen leven als jij. ‘Ik wil wel trots zijn en leven met een rechte rug, maar wel met een open hart. Wel met elkaar! Ik weet wat ik te bieden heb, wat mijn unieke kwaliteiten zijn en ik weet ook dat ik het zonder jullie niet kan. We moeten het ook samen doen.’

 

V: Als jij het zo vertelt, dan voel ik een drempel om mijn kwetsbaarheid te laten zien. Ik neem meer de positie in van: ‘je kunt je aan mij optrekken in plaats van we moeten het samen doen.’
Chahat: Ik mijmer vaak over het woord kwetsbaarheid. Het heeft soms ook zo’n negatieve notatie. Dan zijn we klein. Dan zijn we zwakker, dan worden we gekwetst, dan wordt er iets stuk gemaakt. Maar die ‘sterke kant’ van ‘het alleen kunnen’, die is ook niet waar. En dat je helemaal niets bent als je zegt: kun je me helpen, dat is ook niet waar. 

Deze mythes mag je langzaam maar zeker allemaal ontmaskeren. Misschien moet je met de meest harde zakenpartner nog even oppassen. Je bent immers geen gekke Henkie, maar blijf wel in contact met je eigen waarde. ‘Ben ik nog in contact met mezelf, met wat voor mij belangrijk is?’ En dat oefenen.

V: Door te oefenen lijk ik te verzuipen. De stevige sterke kerel die alles aankan en de andere kwetsbare kant lijken te verzuipen.
Chahat: Dat mag je oefenen. Je lijkt nu nog te verzuipen maar er is ook iets wat in het midden rust. Daar heb je nu ook contact mee. Iets wat aanwezig is. Oefeningen zijn uitdagingen waarin je even voor het blok wordt gezet. Je gaat leren om er naar kijken.

V: Af en toe gebeurt het dat ik naar mezelf kan kijken en zeg: ‘pas op, je verzuipt’.
Chahat: Wow. Dat is het begin! Want er was een tijd dat je dit niet zag. En je ontwikkelt je vaardigheden en op een gegeven moment kun je zeggen: ‘ho stop!’ Zo leren we. Het is niet afgelopen als we 21 zijn. Leven betekent ontwikkelen. Stilstaan betekent altijd vast zitten. We groeien, zo lang we leven. Iemand die zegt: ik ben klaar, no way. Dan leef je niet meer. Er zijn zo veel metaforen. De rietstengel die meebeweegt in de wind.

V: De wolkenkrabber.
Chahat: Ja. Zelfs de wolkenkrabber is flexibel omdat die anders breekt.

 

Ik wil ook in gesprek!