Gisteren vertelde ik iemand over mijn relatie. Ik voel veel trots als ik over de kinderen praat. Ik hou van ze. Het zijn 2 prachtige kinderen. Ze hebben een fantastische vader en moeder. Ik kan ook voelen dat ik niet de ambitie heb om de vaderrol op me te nemen.
Ch: Dat zou ik ook maar niet willen want dat gaat niet.

Er werd me ook gevraagd: schrijf je jezelf niet weg dan? Er werd iets geraakt. Ik weet niet of het zo is.
Ch: Ik zou zoiets zeggen als: ‘Ik ben hun vader niet EN ik ben een belangrijke mannelijke pool in hun leven NAAST hun vader. Lees meer

Ik wil dit weer eens uitspreken en dat voelt zo groots en tegelijkertijd ook zo pril.
Ch: Neem je tijd om de prilheid en de teerheid van het grote verlangen te voelen.

Ja. Mijn grootste verlangen is om de liefde te leven in alles wat ik doe. En ik weet niet wat dat is en misschien ook wel.
Plotseling werd het zo helder. Toen die realisatie zich aandiende stond ik helemaal te trillen. Lees meer