‘Ik dacht dat ik al wat was….’
Het is reuze spannend om in gesprek te gaan! Er is een stemmetje in mijn hoofd dat zegt dat ik wel iets serieus te melden moet hebben. Daar wordt ik zo gestrest van, dat ik helemaal niet meer weer waar ik het over wil hebben.
Ch: Het is zo’n wonder dat jij er bent. Dat alleen al! Daar van te genieten. Wie ben jij? Wat ben jij voor een mens? Daar alleen al geniet ik zo van, van de openheid van dit nieuwe moment, de openheid van deze ontmoeting.
Die vragen raken me, omdat ik daar ook zo mee worstel.
Ch: Worstel je er mee vanuit een nieuwsgierigheid?
Nee, meer vanuit dat ik het nu toch wel moet weten.
Toen ik een laatste training instapte bedacht ik:
‘Als ik die gedaan heb, dan weet ik het!’
Ch: Een versje van Toon Hermans
‘Wat wil je later worden? vroeg de juf.
Het was in de derde klas.
Ik keek haar aan.
Ik wist het niet;
ik dacht dat ik al iets was.’
Zo’n ongelooflijk to-the-point 4 regel versje. Dit is wat we krijgen voorgespiegeld, later moet je iets worden! En Toon zegt: ‘maar ik dacht dat ik al iets was!’
Als je denkt dat je pas kompleet bent als je straks ‘iets geworden’ bent, dan ben je nooit oké met dat wat er nu is. Maar je verwacht wel dat jouw lijf, jouw systeem, dat wat je nu bent, lles voor je doet, opdat het straks beter wordt. Maar we houden niet echt van hoe we nu zijn, we geven er geen echte aandacht aan, want het is nog niet goed genoeg. Straks wordt het beter
Ik vat hem niet!
Hoe coöperatief word jij als iemand iets van je wil maar jij voelt dat ze je eigenlijk niet zien zitten? Iemand komt naar mij toe en zegt: ‘Chahat wil jij dat en dat voor me doen?’ Maar ik ervaar iets van: ‘Ik moet het haar wel vragen, maar ik zie haar eigenlijk niet zitten.’ Denk je dat ik daar gemotiveerd van raak?
Nee niet echt.
Ch: Zo gaan we ook om met ons zelf. We vinden onszelf nu niet oké, maar we willen wel dat ‘het’ het beste leven voor ons creëert. Hoe zou het zijn als je je wat plezieriger gaat verhouden met ‘dat’, wat je jezelf noemt. Zou je er nieuwsgierig naar kunnen zijn? Wie ben je eigenlijk, wat doet het je allemaal voor mij, wat is er WEL allemaal al?
Ik hou van een song die heet ‘Bring it all-in’. Dat lied is ook een uitnodiging: ‘Bring it all-in, bring it all into my heart, bring it from the shadows, bring it from the dark!’
Alles wat we wegduwen, laten we het eens inbrengen.
Doorzie deze kwelling dat je straks pas oké bent! Doorzie het allemaal en zie dat je alles nu al in je hebt. Natuurlijk ben je over 10 jaar verder ontwikkeld en zie je dingen waarschijnlijk in een ruimer perspectief! Natuurlijk, dan heb je zo veel meer (levens)ervaring. Maar het basismateriaal is nu al prima in orde hoor.
Ik moet er wel even aan wennen.
Ch: Klinkt het aantrekkelijk?
Ja.
Ch: Stel je eens voor dat je niet meer hoeft te denken dat je niet oké bent,
hoeveel tijd komt er dan vrij?
(lacht) Een hoop.
Ch: Ruimte voor ware intelligentie en dankbaarheid komt vrij! Dat ontspant. Als we van daaruit nieuwe dingen gaan leren is het leven NU zo veel meer uitdagend en vervullend.
Dank je wel. Helder.
