De kramp laat los!
Ik had gisteren een mooi gesprek met iemand voor wie ik tot die tijd eigenlijk bang was. Ik zie nu, dat mijn angst niet met hem, maar met mij te maken heeft..
Ch: Je ziet dat jij hem als het ware in een bepaald beeld gevangen houdt.
Ja, ik zag hem altijd als een gevaarlijk iemand. En ik zie nu dat het een gewoon mens is, net zoals ik.
Ch: Alsof je altijd door een bepaalde bril naar hem keek. Is het niet ongelooflijk hoe, als je die bril ophebt, alles dan ook klopt?
Ja. Ongelooflijk.
Ch: Als je door die bril kijkt, dan IS hij ook zo. Alles wordt uitgelegd, gezien en geïnterpreteerd als: Zie je wel, zo IS hij!
En ik zag verder niets.
Ch: Dat klopt, je ziet verder niets. Je ziet alleen maar dat. En wat zie je nu?
Humor, openheid, contactvolheid, gevoeligheid. En ook blijdschap dat ik naar hem toe ben gekomen. Ik heb ‘sorry’ gezegd en dat voelde zo fantastisch.
Ch: Wat een magisch woord he; sorry!
En dit niet eerst van de ander verwachten, maar JIJ zet de stap! Daardoor klaart het gelijk al op en breekt de zon weer door, want jouw hart opent, wordt weer zacht! En je ontmoet een mens met een hart, een mens met dromen. Een mens met een unieke kijk op de wereld, die jou ook iets nieuws kan laten zien.
Ik denk dat ik nog heel veel meer mensen ga ontmoeten en zien.
Ch: Met name de mensen die je al kent. Elke keer wordt je weer verrast. Oei, ik heb iemand weer zo klein gemaakt. Ik heb iemand weer tot mijn beperking gemaakt.
Een zegen dat dit gezien mag worden. Een Waar Verlicht moment 😉
Het is gezien in het Licht van Bewustzijn! We kunnen dit niet vaak genoeg aan elkaar vertellen. Wat een blijdschap ontstaat er als de kramp los laat hè?
Alles valt op zijn plek vandaag!
