“Zorg dat je ergens GEKEND wordt. Zoek altijd mensen op met wie je de diepte in kunt gaan. Gun jezelf de nabijheid en de intimiteit waardoor de sluiers in je geest opgelicht worden.”
A Perfect Day
Toen ik begin twintig was en in de verpleging werkte, ging ik een bijscholingscursus doen; hoe leerlingen in de praktijk te begeleiden. Het was in de Bilt en ik ging voor het eerst alleen zo ver met de auto vanuit Limburg. DAT was een avontuur an sich. Hoewel zenuwachtig vond ik het vooral stoer om dit alleen te doen. Het werd het begin van het grootste avontuur in mijn leven!
Ik had daar waanzinnige dagen! Niet in de zin van een groot feest, maar in de zin van dat ik mij GEZIEN voelde.
Er werden wezenlijk vragen aan me gesteld, die mij ergens naar toe brachten waar ‘ik nog nooit geweest was’. Het bracht me naar een gebied in mezelf, waar ik een heel vaag idee over had. Ik had echter geen idee hoe ik daar komen moest. Het had te maken met een onrust die ik voelde. En ik was voortdurende bezig om van die onrust af te komen, door beter mijn best te doen.
Hier voelde ik iets wat ik diep van binnen verlangde, maar daar kon ik in die tijd niet eens woorden aan geven. Maar ik voelde mezelf op een totaal nieuwe manier, zo blij, zo speels en zo enthousiast. En ik voelde me thuis in die sfeer, met die staf en met de deelnemers.
Een warme man en een prachtige vrouw begeleiden die dagen, er waren zo’n 20 deelnemers en ik vond het geweldig in dat grote herenhuis in De Bilt.
Op de laatste ochtend voordat het programma weer startte, zette iemand het nummer ‘Perfect Day’ van Lou Reed op en het galmde door het hele huis.
Dat was zo’n overweldigende ervaring en ik dacht WOW, DIT IS PERFECT!!
Ik ervoer een diepte in het contact, met mensen die ik nog nooit eerder gezien had en die ik waarschijnlijk ook niet meer zou zien. Ik wist niet dat het mogelijk was om dit te voelen. Ik voelde me gezien, ik voelde me gehoord, ik voelde me gewaardeerd. Ik werd enthousiast op een manier die blijer was dan ooit!
Ik was toch op koers?
Vóór dat moment was ik gewoon bezig om mijn leven te leiden. Ik had wel al een dramatische break-up met een andere man doorgemaakt, maar dat was ‘een incident’, gewoon pech hebben. Maar nu was ik weer op koers, met een partner, een klein boederijtje, een tuin, een hond en ik was me aan het ontwikkelen in de verpleging. En mensen begeleiden dat leek me wel wat. Ik hield altijd van de vergaderingen waar een hippe psycholoog bij zat en teams en mensen vond ik interessant. Ik was carrière aan het maken en het was me altijd al duidelijk dat ‘kinderen krijgen’ niet voor mij was.
De relatie met die partner toen was ingewikkeld en verre van harmonisch, maar dat zou ik wel onder de knie krijgen, dacht ik. Als ik maar beter mijn best deed!!
Toen in die cursus was ik nog niet zo bezig dat ik DIT in de wereld wilde zetten, maar ik wist wel zeker dat ik DIT niveau van contact wilde, DIT niveau van intensiteit, DIT niveau van eerlijkheid in mijn leven.
Ik was toen zelfs nog niet zozeer bezig dat ik wilde veranderen. Ik dacht namelijk dat ik op koers zat, dat ik ‘goed bezig’ was.
Tja, die relatie was wel moeilijk, maar ik zou vast nog leren ‘hoe het moest. De eerste nacht dat ik weer thuis was en ik sliep naast mijn partner, droomde ik dat ik aan het vrijen was, maar niet met hem. Toen ik me omdraaide en letterlijk begon uit te reiken werd ik wakker en ik schrok me een hoedje toen ik me realiseerde wat er gebeurde.
Er was een soort passie wakker geworden in mij! Ik was altijd een enthousiaste vrouw, maar dit was van een totaal ander niveau.
“Ik word niet ouder, ik word elke dag nieuwer”
NU heb ik het voorrecht en het plezier om nieuwsgierig te zijn naar de mensen die bij mij komen, ze wezenlijke vragen te stellen, ze te horen en ze te zien. Ik hou er nog steeds van om naast mensen te staan als ze een diepere en wezenlijkere plek in zichzelf vinden, waar ze tot nu toe wellicht nog niet de woorden voor vinden.
Ik hou van mensen! Ik wil weten wat ze raakt, waar ze last van hebben, waar ze over twijfelen, waar ze enthousiast van worden en waar ze van dromen. Niet omdat ik het allemaal zou willen oplossen, maar omdat het zo menselijk is. Zoeken, fantaseren, vallen en opstaan, de weg vinden en weer verder gaan, vaak met een veerkracht waar ik stil van wordt.
Ik denk nog wel eens aan die twee begeleiders in dat prachtige huis in De Bilt. Ik ben ze nog steeds dankbaar dat zij die vonk in mij geraakt hebben, waardoor ik mezelf op een totaal andere manier kon gaan bekijken. De man nodigde me uit op zijn manier en zij op de hare.
Die drive is nooit gestopt.
En nu weet ik dat die ook nooit zal stoppen.
Ik leef, ik ontdek nieuwe dingen en ik voel me vrij. Pieken en dalen horen bij mijn groei; onlosmakelijk met elkaar verbonden. Elke ‘omleiding’ blijkt een waardevolle bestemming.
Ik besteed tijd aan dat wat ik nodig heb om ‘wakker blijven’ want dat is wat ik wil. En ik zoek altijd weer mensen op die mij daarin inspireren. Ik heb prachtige voorbeelden dichtbij gehad die mij lieten zien hoe je ‘voluit levend’ oud kunt worden. Een dierbare vriendin zei: “Ik word niet ouder, ik word elke dag nieuwer!” en die neem ik elke dag mee.
Uniek
Veel ideeën over hoe mijn leven eruit zou moeten zien heb ik losgelaten, soms pas na hevige innerlijke strijd. Ik ben niet degene geworden die ik dacht te moeten worden. Maar ik heb alles gekregen wat ik zocht, qua vervulling. Niet een beetje, maar overvloedig. En dit avontuur verdiept zich doorlopend.
In de wereld om mij heen, met mijn nabije vrienden en de mensen waar ik mee samenwerk, zijn verbindingen wezenlijk. Het gaat altijd over wat voor ons belangrijk is. Dat maakt mijn leven geen serieuze zaak. Integendeel!
Focussen op waar het werkelijk om gaat en dat neerzetten in verschillende vormen is een grote passie en geeft mij het meeste plezier.
Ik geniet uitbundig van het leven! Muziek, meerstemmig zingen, dansen, steden, natuur, water, nieuwe mensen leren kennen EN lekker thuis zijn is naast dat, wat ik al lang geen ‘werk’ meer noem, waar ik mijn leven mee vul. Ook tijd alleen doorbrengen is iets wat ik meer en meer waardeer, wat ik opzoek en nodig heb!
Ik committeer me aan ‘ont-wikkeling’. Aan de jouwe en aan de mijne.
In elke ontmoeting, in elke relatie, met elk mens, wordt iets unieks zichtbaar. Een facet van de diamant wordt belicht. Elke keer als als we iets unieks mogen aanraken van een mens of van een stel, dan voel ik diezelfde bron van dankbaarheid en blijdschap, die zo veel jaar geleden aangeraakt werd en ik zie dat dat bij de ander ook plaats heeft. Wat een vreugde, wat een rijkdom!